حدیث عشق

هرکس که ز عشق جان او سوخته استچون شمع دلش روز و شب افروخته استدر گوش دلم دوش چنین می‌گفتنداز پرتو عشق عالم افروخته استخورشید که در سوز و گداز است مدامدر ذره ی عشق حق چنین سوخته استپروانه که جان خود به آتش  میزددر خاطرش عشق شمع دل سوخته استآن غنچه که در سوز زمستان روییدعشقیست که بلبل به دل اندوخته استابیات حدیث عشق و این طبع جواندل وقت سحر ز حافظ آموخته است#آرش_جوان حدیث عشق...ادامه مطلب

گفتی که ز عشق هرکه افروخته نیستبا او سر سوزنی دلت دوخته نیستما سوخته ایم همچو شمع از دل و جاندر هیچ کجا همچو ما سوخته نیستپروانه که بانگ سوختن سر میداددیدیم سحر بال و پرش سوخته نیستبلبل که بهار نغمه می‌خواند ز عشقدیدیم خزان در غم گل سوخته نیستزاهد که بجز سجده ی سهوش نبوددر خاطر خام جنت اندوخته بود ای دوست اگر هست خطا در شعرمبگذر ز جوان، حافظ دل سوخته نیست#آرش_جوان حدیث عشق...ادامه مطلب

مرا فراق تو مادر ز دست خواهد بردشکیب و صبر و قرار هرچه هست خواهد برددر این دیار غریب مانده دل به گوشه ی غمبه غیر تو غمِ دل را بگو که خواهد خورد؟گذشت سالی و من بی تو مرده ام هر روزبه سوی مرگ مرا بی تو غصه خواهد بردتویی که نزد خدایی و همنشین حقبپرس از او که مرا دیر و زود خواهد بردبه حکم او دل و جان گشته بود همراهتبپرس از او که مرا همره تو خواهد بردببخش اگر که دلم بی تو پر غم و درد استفقط دعای تو این غم ، ز سینه خواهد بردهمیشه این بَیاتی از زبان تو گویم (مَنیم بو آرزلی کونلوم نَده گالدی)خواهد بوددگر بَیاتی که دل را همیشه سوزاندبه رغم عاشقی از این ترانه خواهد بود(عاشیق ائللر آیریسیشانا تئللر آیریسیبیر گونونه دوزمزدیماولدوم ایئللر آیریسی) حدیث عشق...ادامه مطلب